Hebsche sin d’Beärga, schen esch doa embruf!
Doa waxt de Rogge, o Schnee escht noh druf.
Z’Eäbrä chend Weiz, chend Merbez o Wi.
Di chennen bim Gletscher on b’here ni si.
Of de Beärga esch d’Loft guete on ds’Wasser escht gsonds,
Der Appetit escht doa grosse, der Mage wie an Bronz.
Geimo van de Beärga, so toemosche b’sennä.
Gang chemmo ellens, ni gäng tuemo erwennä.
En der Fremde sin d’Litte volle Hoffart on Gitz
Dschi wellen alls wesso, niema esch meh gschids.
Alls zeämä escht ferdems, alls tuedsche potze
On keis einzegs escht frendlechs oahne an Notze.
Of de Beärga alls escht eim mallems, alls escht eim hold.
Doa geld alls vo Heärse on dengt an keis Gold.
Of de Beärga hämmo heiter, escht mo loschteg o froh,
Mo escht wne em Hemmel hie enger e scho!