Uf òn ab z’land dass nid alz gange em vergäs
Alys, fer das häscht gwéerchòt, vòn das häschté erfreit, fer das häscht gläbt. Vor dé fiertaga häschmer empottet dass hättescht géere mé gsét òn ou dass hettéscht kät mangal z’mer redò.
Wier hetté sollò zéeme chéeme vor endé z’joarsch fer abmachò en paar déngé òn ou fer noalògò dem wéerch woa heiber gmacht en dé vergangné zitte. Dass éscht nid vorkéemet.
Wewél òn wewél òndersuecha heiber gmacht siggés fer der schuel, siggés fer der Walser Kulturzentrum òn alz éscht kanget gschrébenz wétté häscht du chònnòt, met die schréft woa der «Comitato Scientifico» hat ankécht, kòrregiert òn hit tieber bruché.
Fenné où ufgschrébenz of enz notizbuech dass wier hättéber sollò noasieché òn hannò fer «es wéerch», dem hätteber em wénter dorch sollò derhender goa.
Aber d’litté tien vorschloa òn Gott tuet beschtémmé! On déewe du hascht mossò goa machò e lenge reis òn goa witt, sotte witt!…
Alys, ich tuender dangò fò héerse fer wetté òn wewél häscht mémmer gwéerchòt, geng mé freid òn mé guez muet, aber bénder ou dankbars fer éndsche schéné òn gueté frendschaft: di woll hat wéerd!
Irene